شیخ حافظ بُرسی(متوفّی 813 یا 815 هـ.ق)، از اندیشمندان اسلامی است که او را حدیثشناس، فقیه و ادیب دانستهاند. همچنین در مسئله عرفان زمینهاى قوى از عرفان نظرى در سراسر نوشتههایش وجود دارد.
کتاب «مشارق الأنوار الیقین فى أسرار امیر المؤمنین(ع)» مهمترین و معروفترین اثر بُرسى است که با شیوهاى بدیع و ابتکارى و با استفاده از مبانى عرفان نظرى به شرح و تفسیر مناقب و فضایل اهل بیت(ع) بویژه امام على(ع) پرداخته است. بُرسى در این اثر، روایات خاصى را که مربوط به فضایل حضرات معصومان(ع) بوده، نقل نموده که پیش از او کمتر مورد توجّه قرار میگرفته است. بُرسى در اظهار اندیشههایش بیپروا بوده، و محبّت شدید او به اهل بیت(ع) او را واداشته تا بسیارى از غرایب روایاتى را که درباره خاندان عصمت و طهارت(ع) وارد شده است، یکجا جمع آوری کند، و این معنا سبب شده تا عدّهاى که حقیقت این سخنان برایشان روشن نشده است، او را مورد طعن قرار دهند.ادامه مطلب ...