سرعت مناسب هم بسیار مهم است، به خصوص در مورد فیلمبرداری با گوشیهایی که دوربین قدرتمند دارند و همچنین دوربینهای حرفهای که معمولاً از فیلمبرداری با رزولوشن 4K پشتیبانی میکنند. شاید در گذشته اهمیت سرعت کمتر بود اما حالا با افزایش رزولوشن عکسها و فیلمها، به سرعتهای بالاتر نیاز داریم. مثلاً اگر یک عکاس حرفهای باشید و از دوربینهای DSLR استفاده کنید، فرمت حجیم و فشردهنشدهی RAW برای عکاسی، اولین انتخاب شماست. قطعاً برای ذخیره کردن چنین عکسهای حجیمی به کارتهای سریعتر نیاز پیدا میکنید و دوست دارید تصاویر هر چه سریعتر ذخیره شوند. فیلمبرداری با رزولوشن بالا هم طبعاً به کارت سریع نیاز دارد
موضوع دیگر این است که گوشیها و تبلتهای امروزی، صفحه نمایشی با رزولوشن بالا دارند که برای تماشای ویدیوهای رزولوشن بالا مناسب است. از طرفی با استفاده از پروتکلهایی مثل Miracast میتوان ویدیوهای رزولوشن بالا موجود در حافظهی گوشی و تبلت را در تلویزیونهای فولاچدی تماشا کرد. در این صورت اگر کارت حافظه سرعت پایینی داشته باشید، هر بار برای انتقال یک ویدیو باید مدت زیادی صبر کنید.
در ادامه به بررسی سرعت و ظرفیت و همچنین انواع کارت حافظه میپردازیم.
سرعت کارتهای حافظه SD طبق استاندارد با ذکر کلاس محصول مشخص میشود. SDA یا انجمن استانداردسازی کارتهای SD مشخصات کلاسها و باسهای مختلف را تصویب میکند و همهی سازندگان کارت حافظه باید از آن پیروی کنند.
مثلاً کلاس 2 یعنی کارتی که سرعت نوشتن ویدیوی در حال ضبط بیش از 2 مگابایت بر ثانیه است.
دقت کنید که عبارت BitRate که شاید در تنظیمات کیفیت فیلمبرداری دوربین شما وجود داشته باشد، بر حسب بیت است و به عبارت سادهتر باید آن را بر عدد 8 تقسیم کنید. با یک مثال موضوع روشن میشود. اگر کیفیت فیلمبرداری در دوربین فیلمبرداری را 20 هزار کیلوبیت در ثانیه انتخاب کنید، باید سرعت نوشته شدن اطلاعات روی کارت حافظه حداقل 2500 کیلوبایت در ثانیه یا 2.5 مگابایت در ثانیه باشد و در این صورت باید کارت حافظهی کلاس 4 به بالا را انتخاب نمایید.
چهار کلاس سرعت وجود دارد، 2، 4، 6 و 10. کلاس 4 و 6 برای فیلمبرداری ویدیوهای اچدی مناسب هستند و کلاس 10 برای رزولوشن فولاچدی و همچنین عکاسی پشت سرهم و سریع با رزولوشن بالا، کاربرد دارد.
دو کلاس دیگر با عبارت UHS یا Ultra High Speed bus به معنی باس سرعت بسیار بالا، تمیز داده میشود ولیکن هزینهی این کارتها بیشتر است و حرفهایها از آن استفاده میکنند. کلاس UHS 3 حداقل سرعت نوشتن 30 مگابایت در ثانیه دارد که برای فیلمبرداری با رزولوشن 4K و2K مناسب است و کلاس UHS 1 هم حداقل سرعت 10 مگابایت بر ثانیه هنگام نوشتن اطلاعات را تضمین میکند.
البته سرعت کارتهای حافظه با توجه به کلاسشان به طور دقیق مشخص نیست ولیکن حداقل سرعتی که استاندارد مشخص کرده را دارند. مثلاً دو کارت حافظهای که در تصویر میبینید، ممکن است به سرعت 45 یا 95 مگابایت بر ثانیه در هنگام خواندن اطلاعات دست یابند اما در حالت نوشتن اطلاعات سرعت کمتر از ارقام ذکر شده است. سرعت به نوع داده و نحوهی نوشته شدن آن وابسته است. فایلهای فشرده و کمحجم، کندتر از فایلهای معمولی و حجیم منتقل میشوند.
به لوگوی سرعت که روی کارتهای حافظه درج میشود دقت کنید، ترتیب از سرعت کم به زیاد است. حرف C و عدد داخل کلاس سرعت را مشخص میکند. دو عبارت سمت راستی حرف U با عدد داخل آن کلاس UHS 1 و UHS 3 را نشان میدهد:
و این هم تصویری از دو کارت حافظه با درج مشخصهی سرعت:
برای بیشتر کاربردهای عمومی کلاس 4 یا 6 کافی است. اما اگر میخواهید خیالتان راحت باشد و در عکاسی و فیلمبرداری مشکلی نداشته باشید، از کلاس 10 استفاده کنید. کارت حافظهی کلاس 2 بسیار کند است.
بد نیست به جدول زیر نگاهی بیاندازید تا حداقل سرعت انواع کارتهای حافظه برایتان روشن شود.
دوران CD به پایان رسیده ولیکن گاهی روی بستهبندی کارت های حافظه سرعت در تناسب با سرعت خواندن CD-ROM بیان میشود. منظور اعدادی مثل 200x است که روی برخی کارتهای حافظه دیده میشد. البته این موضوع بیشتر در محصولات قدیمی دیده میشد چرا که بیان سرعت بر حسب کلاس کارت، روش جدید و فراگیر است.
واحد سرعت CD-ROM تنها 150 کیلوبایت در ثانیه است. بنابراین کارت کلاس 4، با سرعت نوشتن 4 مگابایت بر ثانیهای خود، 26.6 برابر سریعتر است. لذا روی کارت عبارت 47X درج میشد.